Neurologia ogólna składa się z różnych działów. Jednym z nich jest neurologia dziecięca, która zajmuje się badaniem chorób układu nerwowego u osób do osiemnastego roku życia. Choroby te mogą mieć uwarunkowanie genetyczne lub wynikać z komplikacji, które wystąpiły podczas porodu. Neurologia dziecięca zajmuje się także wadami układu nerwowego, które pojawiły się podczas wypadku, niedotlenienia mózgu lub zażycia nieodpowiednich leków oraz ocenianiem rozwoju ruchowego dziecka.
Neurologia dziecięca
Należy skonsultować się z neurologiem dziecięcym, jeżeli dziecko urodziło się z chorobami układu nerwowego lub kiedy ma tiki nerwowe, unika kontaktu wzrokowego, jest drażliwe oraz cierpi na zaburzenia snu. Ponadto, jeżeli dziecko wykazuje objawy takich chorób jak autyzm, padaczka, porażenie mózgowe lub ADHD, również wskazana jest konsultacja z lekarzem neurologiem. Podstawowym badaniem, które pozwala rozpoznać objawy chorób neurologicznych jest badanie koordynacji ruchowej. Neurolog może poprosić pacjenta o dotknięcie palcem wskazującym czubka nosa. Umożliwia to rozpoznanie nieprawidłowości w móżdżku, jeżeli pacjent nie będzie w stanie dotknąć nosa. Neurolog dziecięcy może również sprawdzić, czy zasób słownictwa danego dziecka jest wystarczający dla jego wieku. Ponadto neurolog dziecięcy zajmuje się wykonywaniem biopsji i pobieraniem części tkanki do badań.
Konsultacje z neurologiem dziecięcym
Jeżeli leczenie dziecka zostanie podjęte szybko, bardzo prawdopodobne jest, że w przyszłości nie będzie ono odczuwało żadnych skutków zaburzeń neurologicznych. Oprócz przyjmowanych lekarstw przepisanych przez neurologa, ważna jest właściwa rehabilitacja oraz dieta bogata w składniki odżywcze, ponieważ mózg dziecka spożywa więcej energii niż mózg osoby dorosłej. Innym ważnym aspektem leczenia jest ćwiczenie umysłu pacjenta. Można to robić poprzez głośne czytanie dziecku, natomiast starsze dzieci mogą wykonywać ćwiczenia poprawiające pamięć i koncentrację.
Aby przygotować się do konsultacji z neurologiem dziecięcym, należy wziąć ze sobą dokumentację medyczną dziecka oraz notatki opisujące objawy zachowań dziecka, które mogą wskazywać na zaburzenia układu nerwowego. Oprócz tego ważne są informacje dotyczące zaburzeń neurologicznych występujących u członków rodziny oraz lista leków, które zażywa dziecko. Jeżeli dziecko cierpi na zaburzenia neurologiczne od urodzenia, konieczne jest pełne rozpoznanie choroby, co wiąże się z dość częstymi wizytami u neurologa, jednak po ustabilizowaniu się sytuacji, częstotliwość wizyt się zmniejsza.
