Czym jest ciąża? Terminem tym określa się czas począwszy od zapłodnienia komórki jajowej plemnikiem aż do czasu rozwiązania, inaczej porodu. Okres ciąży dzieli się na trzy trymestry, które razem trwają około czterdziestu tygodni. Jest to czas długo wyczekiwany przez wiele par, bezskutecznie starających się o potomstwo nawet od wielu lat.
Skuteczność zajścia w ciążę jest uwarunkowana genetycznie oraz hormonalnie. Wiele kobiet oraz mężczyzn boryka się z bezpłodnością, co niestety skutkuje brakiem potomstwa oraz uczuciem bezradności co bardzo często doprowadza do zaburzeń emocjonalnych oraz depresji. Czy można przygotować się do planowanego zapłodnienia i tym samym zwiększyć jego prawdopodobieństwo? Oczywiście, że tak. Jednakże często zdarza się tak, że osoby starające się po kilku nieudanych próbach poddają się i nie podejmują dalszych kroków do pomyślnego zakończenia starań.
Co więc możemy zrobić, aby zwiększyć swoje szanse?
Przede wszystkim należy dokładnie zbadać stan swojej gospodarki hormonalnej i porównać ją z występującymi normami, odpowiednimi dla naszego wieku oraz płci. Jeżeli okaże się, że układ hormonalny nie współgra z naszymi chęciami, wówczas należy udać się do lekarza specjalisty tj. ginekologa w celu wdrożenia odpowiedniego leczenia farmakologicznego.
Następną bardzo ważną rzeczą są regularne wizyty w gabinecie ginekologicznym. Doktor za pomocą badania ultrasonograficznego, będzie w stanie określić stan naszych dróg rodnych oraz potwierdzić lub wykluczyć zachodzenie procesów owulacyjnych, bez których zajście w upragnioną ciążę nie będzie możliwe. Następne bardzo ważne kwestie to oczywiście prowadzenie zdrowego trybu życia. Stan naszego ciała odgrywa bardzo ważną rolę w przypadku chęci i możliwości zajścia w ciążę. Osoby otyłe lub dotknięte anoreksją, mogą mieć dużo mniejsze szanse na stan brzemienny najczęściej z powodu zaburzeń miesiączkowania.
Jeżeli w końcu uda nam się wygrać walkę i zajdziemy w ciążę, wówczas rozpoczyna się wędrówka do celu, jakim jest przywitanie nowego członka rodziny.
Ciąża i jej objawy
Zapewne każdy z nas słyszał o objawach stanu błogosławionego, towarzyszących kobietom zazwyczaj w pierwszym trymestrze jego trwania. Objawy mogą różnić się u każdej z kobiet lub też mogą nie wystąpić wcale, jednakże jest jeden z najbardziej oczywistych, który zapewne zauważy każda z kobiet oczekująca dziecka. Jest nim oczywiście brak miesiączki.
Inne objawy mogące wskazywać na brzemienność to:
- częste odbijanie
- zgaga
- mdłości poranne lub wieczorne
- wymioty
- zmiany w tolerancji smaków i zapachów
- zaparcia
- częste oddawanie moczu
- bolesność piersi
Są to jedynie objawy mogące wskazywać na obecność małego mieszkańca w brzuchu przyszłej matki.
Objawy prawdopodobnie sugerujące nam faktyczny stan błogosławiony to:
- brak miesiączki
- zasinienie pochwy
- rozpulchnienie pochwy
- powiększenie macicy
- zwiększenie się obwodu brzucha
Objawy te najczęściej występują wraz z potwierdzeniem ciąży przez lekarza ginekologa. Jednym z oczywistych objawów ciąży jest naturalnie poród.
Co oznacza termin „ciąża donoszona”?
Wiele kobiet tuż na początku swojej drogi związanej z obecnością malutkiego mieszkańca jej łona, zastanawia się co by było gdyby akcja porodowa zaczęła się nagle kilka tygodni przed planowanym terminem rozwiązania. Przyszłe matki boją się o stan ich dziecka i dalszy rozwój w takim przypadku. W tym miejscu należy uświadomić wszystkie kobiety o czasie, w którym dziecko jest już w pełni rozwinięte i gotowe do przyjścia na świat w każdym możliwym aspekcie. Ciąża wszystkich kobiet trwa zazwyczaj około czterdziestu tygodni, co odpowiada 9 miesiącom, W tym czasie dziecko intensywnie rozwija się, rośnie by w dniu rozwiązania być dostatecznie przygotowanym do zmiany otoczenia i warunków tam panujących.
Mały człowiek osiąga pełną dojrzałość po 37 tygodniu ciąży. W późniejszym czasie przez kolejne trzy tygodnie nabiera tkanki tłuszczowej, czyli rezerwy energetycznej potrzebnej do funkcjonowania zaraz po porodzie. Jeżeli przekroczymy „magiczny próg” 37 tygodnia, wówczas można śmiało stwierdzić iż nasza ciąża jest donoszona. Nie warto jednak spieszyć się z jej rozwiązaniem, ponieważ dziecko w łonie matki czuje się bezpieczne. Może magazynować zapasy tłuszczu oraz ma możliwość w dalszym ciągu ćwiczyć umiejętność oddychania, ponieważ tą niezbędną wiedzę będzie musiało wykorzystać na chwilę po porodzie i odcięciu go od pępowiny, czyli odebraniu tlenu dostarczanemu mu wraz z krwią przez cały okres trwania ciąży i jego pobytu w macicy.
W okresie od momentu stwierdzenia dojrzałości ciąży, dziecko pozostające w jamie macicy w dalszym ciągu uczy się także odruchu ssania, który jest niezwykle ważny. Dzięki niemu, dziecko po porodzie nie będzie miało najmniejszych problemów z chwytaniem brodawki sutkowej matki oraz pobieraniem z piersi pokarmu niezbędnego do jego dalszego prawidłowego wzrostu oraz rozwoju.
W przypadku rozpoczęcia się akcji porodowej przed 37 tygodniem ciąży, mamy do czynienia z ciążą niedojrzałą. Co za tym idzie, nasze maleństwo może mieć jeszcze kłopoty z samodzielnym oddychaniem.
Podsumowując, o ciąży donoszonej mówimy w przypadku przekroczenia 37 tygodnia ciąży. Jednakże moment rozwiązania w okolicach 40 tygodnia jest dla naszego malucha najbardziej odpowiedni.
